Główne kierunki prac naukowo-badawczych realizowanych w Katedrze Systemów Transportowych można pogrupować na pięć dużych obszarów działań:

  1. logistyka i spedycja:
  • badanie i modelowanie systemów dystrybucji towarów w tym na obszarach miejskich;
  • rozwój technik optymalizacji i algorytmów dla potrzeb systemów logistycznych;
  • opracowanie mechanizmów integracji ogniw łańcuchów dostaw;
  • rozwój i zastosowanie metod z zakresu inżynierii danych i uczenia maszynowego do analizy i wspomagania procesów decyzyjnych w systemach logistycznych;
  • rozwój technik optymalizacji i algorytmów dla potrzeb wewnętrznych łańcuchów logistycznych przedsiębiorstw;
  • zastosowanie technik symulacji komputerowych do projektowania, analizy i zachowania się systemów logistycznych w zmiennych warunkach zewnętrznych;
  • badanie możliwości wdrożenia roweru towarowego w miastach.
  1. transport pasażerski zbiorowy (miejski i regionalny)
  • rozwój metod planowania, racjonalizacji i optymalizacji systemów transportu zbiorowego;
  • analiza skuteczności poszczególnych środków zapewniających priorytet pojazdom publicznego transportu zbiorowego;
  • rozwój nowoczesnych technik i narzędzi pomiarowych w transporcie zbiorowym;
  • rozwój metod oceny jakości miejskiego i regionalnego transportu zbiorowego;
  • rozwój integracji transportu kolejowego z innym podsystemami z uwzględnieniem kontekstu lokalnego jak i regionalnego;
  • wykorzystanie lokalnych systemów transportu zbiorowego do obsługi ruchu turystycznego.
  1. nowoczesne formy transportu pasażerskiego indywidualnego
  • analiza efektywności funkcjonowania stref płatnego parkowania;
  • kształtowanie odpłatności za parkowanie w strefie płatnego parkowania w zależności od jej położenia;
  • optymalizacja lokalizacji i wielkości parkingów Park&Ride zarówno w obszarach miejskich jak i zamiejskich szczególnie w sąsiedztwie przystanków kolejowych;
  • rozwój systemu carpooling, także jako forma zapewnienia obsługi transportowej na obszarach wiejskich, a także obszarów przemysłowych na terenach podmiejskich;
  • rozwój systemu carsharing w tym wprowadzenie taboru elektrycznego oraz popularność tego systemu wśród turystów;
  • urządzenia transportu osobistego (UTO) m. in. hulajnogi elektryczne.
  1. ruch niezmotoryzowany (wraz z działaniami propagującymi)
  • dalsze udoskonalanie procedury opracowania planów zrównoważonej mobilności z uwzględnieniem polskiej specyfiki i uwarunkowań lokalnych;
  • analiza wpływu kontekstu przestrzennego oraz jakości infrastruktury na wybór trasy w ruchu pieszym i rowerowym;
  • doskonalenie sposobu propagowania ruchu niezmotoryzowanego w obszarze miast, a także w terenach rekreacyjnych;
  • metody poprawy wzajemnego bezpieczeństwa w ruchu pieszym i rowerowym.
  1. prognozowanie podróży i ruchu osób oraz przewozu ładunków
  • doskonalenie metod uwzględniających przepływy międzygałęziowe potoków pasażerskich;
  • opracowanie modelu ruchu niezmotoryzowanego uwzględniającego wpływ jakości infrastruktury transportowej na wielkość ruchu, zwłaszcza rowerowego;
  • specyfika ruchu turystycznego w modelowaniu ruchu zarówno w skali miasta jak i w kontekście regionalnym;
  • rozwój metod prognozowania przewozów ładunków w sieciach logistycznych;
  • możliwość wykorzystania baz danych telefonii komórkowej dla potrzeb weryfikacji wyników kompleksowych badań ruchu;
  • kierunki integracji planowania struktury przestrzennej miasta oraz aglomeracji z systemem transportowym.